Nie mogłem spać. Światło latarni ulicznych przebija się przez zasłonę i rysuje na suficie dziwne kształty. Gdy byłem mały mieszkałem przy dość ruchliwej ulicy i wieczorami obserwowałem smugi światła rzucane przez przejeżdżające samochody. Najciekawsze były światła autobusów. Przypomniało mi się to dziś w nocy. Wtedy sypiałem sam a teraz u boku mam ładną, nagą kobietę, ale ona śpi i nie widzi tego co ja.

    Nocą wszystkie sprawy wyglądają inaczej. Nocą można podjąć pewne decyzje a rano o nich nie pamiętać. Dlaczego ona tak twardo śpi? Pewnie nie spała, tylko udawała, że śpi. Udawała bym dał jej spokój. Udawała bo nie chciało jej się ze mną rozmawiać, bo nie widzi nic ciekawego w nocnych... rozmowach. Kiedyś, gdy byłem o osiem lat naiwniejszy myślałem, że naprawdę śpi. Teraz wiem, że nie.